لخته خون در پریودی
چرخه قاعدگی در عین ساده بودن بسیار پیچیده است و عوامل متعددی از تغذیه گرفته تا شرایط روحی فرد میتوانند در آن تأثیرگذار باشند. بیشتر خانم‌ها در حداقل یکی از سیکل‌های خود لخته خون در پریودی را تجربه کردهاند. لخته‌های قاعدگی، لکه‌هایی ژل مانند از خون منعقدشده و بافت هستند که در حین قاعدگی از رحم خارج می‌شوند. رنگ لخته خون در پریودی از قرمز روشن تا تیره متفاوت میباشد.خروج تکه گوشت همراه خون قاعدگی و لخته ها گاهی کاملا طبیعی بوده و گاهی نشان‌دهنده یکی از بیماری‌های زنانه است. به همین دلیل باید توسط متخصص زنان در کنار سایر علائم مورد بررسی قرار بگیرند تا فرد دچار خطر و عارضه جدی نشود. با ادامه این مطلب همراه ما باشید.
فهرست مطالب:
آیا لخته خون در پریودی طبیعی است؟
اگر لخته خون در پریودی کوچک باشد و فقط گاه‌به‌گاه دیده شود، معمولاً جای نگرانی نیست. برخلاف لخته‌های ایجاد شده در رگ‌های بدن شما، لخته‌های قاعدگی به‌خودی‌خود خطری ندارند. اما دفع منظم لخته‌های بزرگ در دوران قاعدگی میتواند یک بیماری پزشکی را نشان دهد که نیاز به بررسی تخصصی دارد.
به‌طور کلی لخته خون در پریودی زمانی طبیعی است که شرایط زیر را داشته باشد:
- کوچک باشند.
- فقط گاهی اوقات، معمولاً در آغاز چرخه قاعدگی دهند.
- رنگ خون تیره یا روشن باشد.
اگر خونریزی قاعدگی شدید یا لخته بزرگ باشد، باید در اسرع وقت به پزشک متخصص مراجعه کنید. اگر کمتر از دو ساعت مجبور به عوض کردن تامپون یا پد قاعدگی خود شدید، خونریزی قاعدگی شما شدید تلقی میشود.
چه عواملی باعث ایجاد لخته خون در پریودی میشود؟
در بیشتر زنان در سنین باروری تقریباً هر 28 تا 35 روز یک بار پوشش دیواره رحم به نام آندومتر از بین می‌رود و با خونریزی خارج میگردد تا رحم بتواند برای احتمال بارداری بعدی آماده شود. آندومتر در پاسخ به استروژن، هورمون زنانه، در طول ماه رشد کرده و ضخیم میشود. هدف آن کمک به حمایت از تخمک بارورشده در صورت تشکیل نطفه است. اگر بارداری اتفاق نیفتد، پوشش داخلی از بین می‌رود و فرد پریود میشود.
وقتی آستر رحم ریخته میشود، با موارد زیر مخلوط خواهد شد:
- خون
- محصولات جانبی خون
- مخاط
- بافت
این مخلوط سپس از طریق دهانه رحم و از طریق واژن خارج میشود. برای کمک به تجزیه این خون و بافت غلیظ، بدن مواد ضد انعقادی را آزاد میکند تا مواد نازک شود آزادتر از واژن عبور کنند. با این حال، وقتی جریان خون بیشتر از توانایی بدن در تولید داروهای ضد انعقاد است، لخته خون در پریودی ایجاد میشود.
این تشکیل لخته خون بیشتر در روزهای اول جریان خون دیده میشود. برای بسیاری از زنان در شرایط عادی، ابتدای دوره معمولاً جریان خون شدید و کوتاه مدت است. برای زنان با جریان شدیدتر، خونریزی بیش از حد بوده و تشکیل لخته میتواند طولانی شود. یک سوم زنان جریان بسیار سنگینی دارند و به مدت چند ساعت به‌صورت ساعتی یک بار باید پد یا تامپون خود را تعویض کنند.
دلایل اصلی لخته خون در پریودی چیست؟
عوامل جسمی و هورمونی مختلفی میتواند بر چرخه قاعدگی شما تأثیر بگذارد و جریان سنگینی ایجاد کند. در خونریزی‌های شدید معمولا لخته‌های خون نیز بیشتر دیده میشود. در صورتی که ایجاد لخته نشانهای از یک شرایط جدی باشد، باید موارد زیر توسط متخصص بررسی شوند:
انسداد رحم
انسداد رحم شرایطی است که رحم بزرگ شده یا تحت فشار قرار می‌گیرد و میتواند فشار بیشتری به دیواره رحم وارد کند که در نتیجه میتواند خونریزی قاعدگی و لخته‌ها را افزایش دهد. انسداد همچنین در انقباض رحم اختلال ایجاد میکند. اگر رحم به‌درستی منقبض نشود، خون میتواند درون رحم جمع شده و لخته شود و سپس به صورت لخته‌هایی درآید که بعداً دفع می‌شوند. موارد زیر میتوانند علائم انسداد رحم باشند:
- فیبروم
- آندومتریوز
- آدنومیوز
- تومورهای سرطانی
فیبروم
فیبرومها معمولاً تومورهای غیر سرطانی و عضلانی میباشند که در دیواره رحم موارد زیر را انجام میدهند:
- خونریزی نامنظم قاعدگی
- درد کمر
- درد در هنگام رابطه جنسی
- شکم بیرون زده
- مسائل باروری
آندومتریوز
آندومتریوز به معنی آن است که پوشش رحم در خارج از رحم و در دستگاه تولید مثل رشد کند. در این صورت در طول پریودی احتمالا موارد زیر را تجربه خواهید کرد:
- دوره‌های دردناک و پرفشار
- حالت تهوع، استفراغ و اسهال در طول دوره قاعدگی
- ناراحتی در هنگام رابطه جنسی
- ناباروری
- درد لگن
- خونریزی غیرطبیعی که ممکن است لخته خون در پریودی را شامل شود یا نشود.
آدنومیوز
آدنومیوز زمانی اتفاق می‌افتد که پوشش رحم، به دلایل نامعلوم، در دیواره رحم به رشد خود ادامه دهد که باعث بزرگ شدن و ضخیم شدن رحم میشود. علاوه بر خونریزی طولانی مدت و شدید، این شرایط میتواند باعث رشد رحم تا دو الی سه برابر اندازه طبیعی خود گردد.
سرطان
اگرچه این مورد نادر است، اما تومورهای سرطانی رحم و دهانه رحم میتوانند منجر به خونریزی شدید قاعدگی و ایجاد لخته خون در پریودی شوند.
عدم تعادل هورمونی
پوشش رحم برای رشد و ضخیم شدن مناسب، به تعادل استروژن و پروژسترون متکی است. اگر یکی از این هورمونها بیش از حد زیاد یا خیلی کم باشند، ممکن است خونریزی شدید قاعدگی داشته باشید و در این زمان لخته خون در پریودی را تجربه کنید.
افزایش یا کاهش وزن قابل توجه
کاهش یا افزایش قابل توجه وزن در مدت زمان کوتاه میتواند بر هورمونها تأثیر منفی گذاشته و باعث عدم تعادل هورمونها شود. در نتیجه مسائلی مانند لخته خون در پریودی ایجاد میشود.
سقط جنین
به‌طور کلی نیمی از حاملگی‌ها سقط می‌شوند. بسیاری از این تلفات بارداری پیش از مطلع شدن زن از حاملگی خود اتفاق می‌افتد. وقتی حاملگی از بین می‌رود، میتواند منجر به خونریزی شدید، گرفتگی عضلات و ایجاد لخته خون در پریودی شود.
بیماری فون ویلبراند
جریان شدید قاعدگی میتواند ناشی از بیماری فون ویلبراند (VWD) باشد. در حالی که VWD نادر است، بین 5 تا 24 درصد از زنان با خونریزی شدید قاعدگی، تحت تأثیر آن قرار دارند.
عوارض لخته خون در پریودی چیست؟
اگر مرتبا لخته خون بزرگ در پریودی دارید به پزشک مراجعه کنید. یکی از عوارض عمده خونریزی شدید قاعدگی و لخته‌های زیاد، کم‌خونی ناشی از فقر آهن است. کم‌خونی نوعی بیماری است و زمانی اتفاق می‌افتد که آهن کافی در خون برای تولید گلبول های قرمز خون وجود نداشته باشد.
لخته خون در پریودی چگونه درمان می‌شوند؟
کنترل شدت خونریزی قاعدگی، بهترین راه برای کنترل لخته‌های قاعدگی است. اما در کل درمان آن به علت ایجاد لخته خون در پریودی و نظر متخصص بستگی دارد. برخی از درمانهای احتمالی برای از بین رفتن لخته خون در پریودی عبارتاند از:
روش‌های پیشگیری از بارداری هورمونی و سایر روش‌ها
روش‌های پیشگیری از بارداری هورمونی از رشد پوشش رحم جلوگیری میکند. یک دستگاه داخل رحمی مانند IUD آزادکننده پروژسترون میتواند جریان خون قاعدگی را تا حد زیادی کاهش دهد و قرص‌های جلوگیری از بارداری نیز برای این کار استفاده می‌شوند. پیشگیری از بارداری هورمونی همچنین میتواند در کاهش رشد فیبروم و سایر چسبندگی‌های رحم مفید باشد.
گاهی ممکن است برای درمان لخته خون در پریودی نیاز به جراحی داشته باشید. روش اتساع و کورتاژ (D و C) گاهی به دنبال سقط جنین یا زایمان انجام میشود. اما برای تعیین علت اصلی خونریزی شدید قاعدگی یا بهعنوان درمانی برای بیماری‌های مختلف هم میتواند مفید واقع شود. روش D و C شامل باز شدن دهانه رحم و تراشیدن پوشش رحم است. این کار معمولاً در محیط سرپایی و تحت داروهای آرام‌بخش انجام میشود.
برای زنانی که رشد رحمی مانند فیبروئید دارند که به دارو واکنش خوبی نشان نمی دهند، ممکن است جراحی برای از بین بردن رشد آن لازم باشد. نوع جراحی به اندازه و محل رشد بافت بستگی دارد.
اگر رشد زیاد باشد، ممکن است نیاز به میومکتومی داشته باشید که شامل ایجاد یک برش بزرگ در شکم شما برای دسترسی به رحم و برداشتن مستقیم بافت ایجاد شده است. اگر رشد اندک باشد، جراحی لاپاراسکوپی اغلب امکان‌پذیر است. برای لاپاراسکوپی از بریدگی های شکمی ریز استفاده میشود و زمان بهبودی آن کمتر از حالت قبلی است. برخی از زنان نیز ممکن است به قدری خونریزی شدید داشته باشند که پزشک مجبور به برداشتن رحم آن‌ها شود که به این عمل هیسترکتومی گفته میشود.
نتیجه‌گیری
لخته خون در پریودی یک قسمت طبیعی از سنین باروری زنان است. اگرچه ممکن است نگران‌کننده به نظر برسند، لخته‌های کوچک امری عادی و رایج هستند. حتی لخته‌های بزرگ‌تر نیز اگر گاه‌به‌گاه اتفاق بیفتند زیاد قابل توجه نیستند مگر اینکه به طور منظم اتفاق بیفتند. اگر مرتباً لخته‌های بزرگ را تجربه می‌کنید، باید به متخصص زنان مراجعه کنید تا علت آن بررسی شود. خوشبختانه درمانهای موثر بسیاری وجود دارد که پزشک میتواند برای کنترل خونریزی شدید و کاهش لخته‌ها و جلوگیری از عوارضی که بخصوص بر بارداری فرد تأثیر می‌گذارد، توصیه کند.
در کلینیک تخصصی ما نیز تیمی از متخصصین بسیار باتجربه در این زمینه فعال هستند که میتوانند با تجهیزات بروز دنیا همه موارد احتمالی را با دقت زیاد بررسی کنند و اقدامات درمانی لازم را برایتان انجام دهند. جهت مشاوره یا مراجعه به این کلینیک می‌توانید از لینک‌های موجود در سمت چپ صفحه استفاده کنید.