جوش دستگاه تناسلی زنان

 

 جوش پوستی درواقع یک بیماری التهابی وعفونی پوست است. که بیشتر بر روی صورت  و تنه ایجاد می شود و در اندام تناسلی  بسیار کمتر رخ می دهد ، ولی از آنجایی که در بین عموم ، اغلب ضایعات پوستی در ناحیه تناسلی زنان با نام جوش تناسلی  به کار می روند، در اینجا تمام بیماریهایی که ضایعات پوستی تناسلی آنها شبیه جوش است مورد بررسی قرار می گیرد. با توجه به این که ضایعات جوش مانند دستگاه تناسلی می تواند تشخیص های متفاوتی اعم از بیماری های ویروسی و باکتریال داشته باشد و با توجه به اینکه بیماری های واگیردار مختلفی مثل زگیل تناسل و تبخال تناسلی خودشان را مثل ضایعات جوش مانند نشان می دهند و درصورت عدم درمان می توانند پخش شده و منجر به تشکیل سلول های سرطانی شود و تشخیص این موارد توسط افراد عام قابل تشخیص نیست، اگر به این شک دارید که این ضایعات مربوط به چه مواردی می باشند، حتما به بهترین دکتر برای زگیل تناسلی زنان مراجعه نمایید تا ارزیابی و تشخیص و درمان به موقع صورت گیرد.

خیلی از این ضایعات در صورت درمان نشدن به صورت اسکار های بدشکل و ضایعات ناجور می شود که باعث تیرگی و نازیبایی دستگاه تناسلی می شود . بنابراین لازم است سریعا به متخصص زنان مراجعه کنید.

در طی این مطلب انواع ضایعات جوش مانند دستگاه تناسلی را معرفی می کنیم، اما اگر به این مورد مشکوک هستید، سریعا به متخصص زنان مراجعه نمایید.

 

 

 

 

 

فهرست مطالب :

علل کلی جوش دستگاه تناسلی زنان

تشخیص علت جوش های تناسلی زنان

درمان جوش های تناسلی زنان

سخن پایانی

 

 

 

 

 

 

علل کلی جوش دستگاه تناسلی زنان

 

  1. علل عفونی: ناشی از میکروبهایی است که باعث جوش و زخم ناحیه تناسلی زنان میگردد و شامل باکتریها، ویروسها، قارچها و انگلها هستند.

 

آ) عفونت های باکتریایی: باکتری های متفاوتی باعث عفونت  و جوش در ناحیه تناسلی زنان میگردند. این نوع از عفونتها مسری هستند و از طریق رابطه ی جنسی منتقل می گردد و شیوع قابل توجهی دارند. گاهی شریک جنسی ناقل این باکتری است ولی چون بی علامت است، متوجه بیماری خود نمی شود و باعث انتقال بیماری به جنس مونث  می گردد. بیماریهای باکتریایی عامل جوش یا زخم ناحیه تناسلی زنان شامل سیفلیس، شانکروئید، گرانولوم اینگوئینال ولنفوگرانولوم ونروم است.

 

آ.1) سیفلیس: یک بیماری در ناحیه تناسلی است که در گذشته بسیار شایع بوده و بسیار مسری می باشد. امروزه با توجه به بهبود وضعیت بهداشتی ، شیوع سیفلیس کمتر شده است. ضایعات پوستی  در ابتدا به صورت یک برجستگی یا جوش کوچک بدون درد روی اندام  تناسلی است که در ادامه سطح آن زخمی می شود. این  زخم تمیز است و  چرک از آن خارج نمی شود. این زخم ، بدون درمان هم با گذشت چند هفته خوب می شود ولی نکته ی مهم این است که این عفونت فقط در سطح پوست نمی ماند و وارد خون می شود و  در اندام های مختلف می ‌نشیند و با گذشته چند سال عوارض شدیدی مثل ضایعات مغزی و قلبی و مفصلی به جا می گذارد ولی با درمان  صحیح به راحتی از بدن ریشه کن می‌شود.

 


آ.2) شانکروئید: یک زخم  یا جوش پوستی ناحیه تناسلی است که روی آن ترشح وجود دارد و با فشار ولمس دردناک است. این زخم معمولاً براق است و سطح و داخل زخم حالت گوشتی و قرمز دارد. نکته جالب در این بیماری این است که پوست سالمی که با زخم تماس دارد نیز به تدریج با باکتری آلوده شده و زخم می شود و غدد لنفی در  ناحیه کشاله ی رانِ سمت زخم هم بزرگ و دردناک می ‌شود. درمان این بیماری هم بسیار آسان است و نیاز به چند هفته درمان آنتی بیوتیکی دارد.

 

آ.3) گرانولوم اینگوئینال: به شکل زخم و جوش پوستی در ناحیه کشاله ران است که درد ندارد و به تدریج بزرگ می شود و به ناحیه تناسلی گسترش می یابد و به مرور زخم خوب می شود ولی ظاهر بسیار ناخوشایند و سفتی پیدا می کند. در زیر پوست ناحیه ی درگیر، غده ی لنفی هم دچار عفونت شده و بزرگ می گردد. درمان این بیماری در مراحل ابتدایی به راحتی و توسط آنتی بیوتیک صورت می گیرد ولی اگر بزرگ شود گاهی نیاز به چند ماه درمان آنتی بیوتیکی و گاهی جراحی نیز است.

 

آ.4) لنفوگرانولوم ونروم: در این بیماری هم مثل گرانولوم اینگوئینال زخم یا جوش تناسلی در صورت عدم درمان پیشرفت کرده و نیاز به درمان طولانی و گاهی جراحی دارد. جوش پوستی در این بیماری دردناک نیست.

 

آ.5)عفونت غدد عرق و چربی پوست: ناحیه تناسلی دارای غدد عرق و چربی فراوانی به خصوص در ریشه ی موهای خود است ، اگر این غدد دچار عفونت باکتریایی شوند خود را به شکل جوش تناسلی نشان می دهند. در علم پزشکی به این عفونتها فولیکولیت، فرونکل و کاربانکل می گویند. جوشهای کوچکتر را فولیکولیت، جوشهای بزرگتر را فرونکل (دراصطلاح عموم کورک) و جوشهای بسیار بزرگتر را کاربانکل (در اصطلاح عموم کفگیرک) می گویند.

 

 

یک نکته مهمِ قابل توجه این است که جوش معمولی که در صورت و تنه و گاهی ناحیه تناسلی رخ میدهد هم ، عفونت غدد چربی است ولی نوع باکتری ایجاد کننده آن متفاوت از فولیکولیت، فرونکل و کاربانکل است و درمان آن هم متفاوت است.  

پوست برخی از افراد مستعد بروز جوشهای تناسلی به شکل فولیکولیت و فرونکل به تعداد زیاد و به مدت طولانی است. در واقع این افراد مبتلا به نوعی بیماری به نام هیدرآدنیت چرکی هستند و در افراد چاق و مبتلا به دیابت بیشتر دیده میشود. درمان آن دشوار است و گاهی جای زخم های آن بسیار زیاد است و نیاز به درمانهای پر هزینه و طولانی دارد.

 

ب) عفونت های ویروسی: عفونتهای ویروسی مختلفی می توانند در ناحیه تناسلی زنان زخم یا جوش تناسلی ایجاد کنند. ویروس های هرپسHSV) پاپیلوما (HPV) ، ابشتین بارEBV)) ، سیتومگالوویروس ( (CMV، واریسلا VZV)) و مولوسکوم نمونه های از این ویروسها هستند. این ویروسها نیز همانند عفونتهای باکتریایی از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند و ممکن است در شریک جنسی زن علامتی ایجاد نکنند و اگر شریک جنسی درمان نشود، در هر بار رابطه جنسی زن در معرض ابتلا قرار می گیرد و ممکن است بعد از درمان مجددا عود کند. عفونتهای ویروسی هرپس تناسلی شایع ترین علت زخم و جوش ناحیه تناسلی هستند و باعث ایجاد تبخال تناسلی می گردد که گاهی برخی از افراد  به اشتباه به آن جوش تناسلی می گویند. تب خال تناسلی به صورت یک زخم تناسلی که  کمی برجسته و رنگ آن قرمز، ارغوانی یا قهوه ای است بروز می یابد. این جوش یا زخم تناسلی دارای دردی سوزشی است. اغلب موارد چند روز قبل از اینکه زخم یا جوش تناسلی هرپس ایجاد شود سوزش و درد در محل ایجاد آن رخ می دهد. نکته مهم در مورد هرپس این است که بدون درمان هم بعد از چند روز تا هفته خوب می شوند ولی ویروس در انتهای ریشه های عصبی منطقه باقی می ماند و در طول زندگی به صورت مکرر رخ می دهد، حال اگر درمان را در 3 روز ابتدایی شروع بیماری آغاز کنیم به راحتی بیماری درمان شده و عود کمتری رخ می دهد. در کسانیکه سیستم ایمنی آنها ضعیف است (مثلا درمبتلایان به ایدز، نارسایی کلیه، دیابت مزمن، مصرف بیشتر از 3 ماه کورتون) عود بیشتری رخ می دهد. ویروس پاپیلوما عامل ایجاد زگیل تناسلی است که این مورد هم در عموم گاهی به عنوان زخم و جوش تناسلی شناخته می شود.

 

 

 

ج) عفونتهای قارچی: عفونتهای قارچی ناحیه تناسلی به ندرت به شکل جوش تناسلی هستند و اغلب بزرگتر از جوش هستند. گاهی در عفونتهای قارچی تناسلی ضایعات پوستی ریزی ایجاد می شود که شبیه جوش هستند.

 

د) عفونتهای انگلی: گال پوستی شایع ترین و مسری ترین عفونت انگلی ناحیه تناسلی که ممکن است به شکل جوش تناسلی خود را نشان دهد است. جوش های تناسلی گال بسیار خارش دار هستند و اغلب متعددند ولی به ندرت دچار قرمزی می شوند.

 

 

2) بیماریهای التهابی: بیماری های التهابی متفاوتی می توانند باعث ایجاد جوش و زخم پوستی در ناحیه تناسلی شوند. بیماریهای روماتیسمی، خود ایمنی، اگزماهای پوستی، لیکن پلان، پسوریازیس ، حساسیت های دارویی و.... از جمله این موارد هستند.

بیماریهای روماتیسمی اگر باعث درگیری پوست شوند می توانند ضایعاتی شبیه جوش ، آفت و تاول ایجاد کنند. یکی از بیماریهای روماتیسمی که اغلب اوقات باعث آفت و جوش تناسلی می شود بیماری بهجت است. در بیماری بهجت درد چشم و کاهش بینایی و آفت های دهانی هم رخ می دهد.

بیماریهای خود ایمنی پوست که تاول زا هستند نیز ممکن است در اثر سایش مکررتاول ها با پوست اطراف ، حالت زخم ایجاد شود. پمفیگوس ، درماتیت پمفیگویید و درماتیت هرپسی نمونه های از این بیماریها هستند.

اگزماهای پوستی (حساسیت پوستی) اگر در ناحیه تناسلی ایجاد شوند و در اثر سایش تشدید شوند گاهی به شکل جوش و زخم تناسلی خود را نشان می دهند.

بیماری لیکن پلان یک بیماری پوستی خود ایمنی است که ضایعات آن به شکل برجستگی خفیف و کوچک بنفش رنگ است که خارش هم دارد. این بیماری گاهی در ناحیه تناسلی زنان رخ می دهد و ممکن است از آن با نام جوش تناسلی یاد شود.

بیماری پسوریازیس ناحیه تناسلی زنان مثل لیکن پلان یک بیماری پوستی خود ایمنی است که ضایعات آن به شکل برجستگی خفیف و ارغوانی است که روی آن پوسته های سفید و نقره تشکیل می شود.

 

 

 

 

 

تشخیص علت جوش های تناسلی زنان:

 

 

جوش های تناسلی زنان توسط بیماریهای مختلفی ایجاد می شود و هرکدام از این بیماری ها دارای درمان مخصوص خود هستند، بنابراین مهمترین مرحله برای درمان این بیماری ها تشخیص صحیح آنها است.

برای تشخیص صحیح بیماری ایجاد کننده زخم و جوش تناسلی زنان روشهای زیادی وجود دارد، مثل تهیه نمونه بافتی، انجام کشت از محل زخم یا جوش، آزمایشات خون.

 

  • در روش تهیه نمونه بافتی یک نمونه کوچک از بافت محل زخم یا جوش تناسلی توسط تجهیزات خاصی برداشته می شود و در ازمایشگاه و در زیر میکروسکوپ بررسی می گردد تا نوع بیماری تشخیص داده شود. این روش معمولا زمان زیادی می طلبد و کمی دشوار است. به همین علت در برخی بیماریهای خاص کاربرد دارد که تشخیص آنها با معاینه بالینی ممکن نیست.

 

  • در روش کشت زخم یا جوش یک نمونه از ترشحی که روی جوش یا زخم یا خود بافتِ آلوده است را تهیه کرده و در آزمایشگاه و تحت شرایط خاصی کشت می دهند تا نوع میکروب ایجاد کننده را شناسایی کنند.این روش در مواردی مثل ویروسهای هرپس  و واریسلا و باکتریها بسیار مفید است و البته اگر با معاینه بالینی این بیماری ها تشخیص داده شوند نیازی به کشت نیست.
  • در روش آزمایش خون ، نمونه ای از خون بیمار گرفته شده و بر روی آن آزمایش مخصوص هر بیماری انجام می شود. مثلا برای بیماری سیفلیس از آزمایشات VDRL, RPR, FTA-ABS استفاده می گردد.

 

 

 

 

 

 

 

 

درمان جوش های تناسلی زنان:

 

 

سیفلیس: در درمان سیفلیس از آنتی بیوتیک استفاده می شود. آنتی بیوتیکهایی مثل پنی سیلین، سفتریکسون و داکسی سیکلین نمونه هایی از این آنتی بیوتیک ها هستند. البته بسته به مرحله بیماری از دوز خاصی از داروها استفاده می شود.

 

شانکروئید: دردرمان شانکروئید از آنتی بیوتیک هایی مثل سیپروفلوکساسین، سفتریاکسون، آزیترومایسین و اریترومایسین استفاده می گردد. طول دوره درمان معمولا 3 هفته است.

 

گرانولوم اینگوئینال: در مراحل ابتدایی که زخم و جوش تناسلی خیلی پیشرفت نکرده است از آنتی بیوتیک هایی مثل داکسی سیکلین و آزیترومایسین استفاده می گردد ولی در مراحل پیشرفته تر ممکن است نیاز به جراحی باشد.

 

لنفوگرانولوم ونروم: در این بیماری هم از داکسی سیکلین و آزیترومایسین استفاده می گردد و اگر پیشرفت کرده باشد نیاز به جراحی خواهد بود.

 

 فولیکولیت: از آنتی بیوتیک ها به صورت پماد یا قرص استفاده می شود. نمونه هایی از این آنتی بیوتیکها شامل پماد تتراسیکلین، موپیروسین و قرصهای سفالکسین و کلوگزاسیلین است.

 

فرونکل: در این بیماری پمادهای آنتی بیوتیکی کاربرد چندانی ندارند و از آنتی بیوتیک های خوراکی مثل سفالکسین وکلوگزاسیلین استفاده می شود.

 

کاربانکل: در این بیماری پمادهای آنتی بیوتیکی کاربرد ندارند و از آنتی بیوتیک های خوراکی مثل سفالکسین وکلوگزاسیلین استفاده می شود. البته گاهی نیاز به آنتی بیوتیک تزریقی مثل سفازولین و پنی سیلین است . در مواردی باید بر روی سطح زخم با تیغ های استریل برش های سطحی ریزی داد تا چرک خارج شود.

 

هیدرآدنیت چرکی: در این بیماری ابتدا باید تعریق ناحیه تناسلی زنان را با پودر و پمادهایی مثل پودر آلومینیوم کلراید و ...کم کرد و سپس از آنتی بیوتیک هایی مثل مترونیدازول و کلیندامایسین  به صورت خوراکی یا پماد به مدت چندین هفته استفاده کرد.

 

تب خال تناسلی: در این بیماری از داروهای ضد ویروسی مثل آسیکلوویر، والاسیکلوویر، گان سیکلوویر و ...استفاده می شود. در اولین نوبت عفونت طول دوره درمان 14 روز است ولی اگر عودهای مکرر رخ بدهد باید چندین ماه درمان ادامه یابد تا ویروس سرکوب شود.

 

عفونتهای قارچی: داروهای ضد قارچ مثل پماد کلوتریمازول، کپسول فلوکونازول، قرص ایتراکونازول و..... استفاده می شود. طول دوره درمان معمولا چند هفته است.

گال: برای درمان گال باید از محلولهای پرمترین، لیندان و.... استفاده کرد . محلول به کل سطح بدن مالیده شده و سپس استحمام صورت می گیرد. دو هفته دیگر همین درمان تکرار می شود.

بیماریهای التهابی: در این بیماریها معمولا از داروهای کورتون به صورت موضعی یا خوراکی استفاده می شود. اگر شدت بیماری زیاد باشد از انواع خوراکی یا تزریقی استفاده می گردد.

 

نکته:

در درمان بیماریها توجه به این نکته ضروری است که گاهی پزشک بر اساس معاینه بالینی داروهایی علاوه بر انچه در بالا ذکر شد تجویز می کند تا درمان موثرتر باشد.

 

سخن پایانی

علی رغم مطالبی که در بالا گفته شد، با توجه به اینکه تشخیص این ضایعات بسیار تخصصی است و خوددرمانی می تواند موجب ایجاد عوارض مختلف شود، بهتر است در صورت بروز این ضایعات به متخصص زنان مراجعه نمایید.